14 Jul Terugblik wereldreis

Vier maanden reizen; het lijkt zo lang en is voorbij gevlogen! Toch, als we er even over nadenken, dan hebben we behoorlijk veel meegemaakt. Een terugblik!

Facts and figures van onze ‘Taste the World-wereldreis‘!

• We bezochten 10 landen op 3 continenten en legden daarvoor behoorlijk wat kilometers af. In totaal vlogen we ongeveer 58.000 kilometer tijdens onze 21 vluchten. De meeste met vertraging overigens… In totaal zaten we ongeveer 84 uur in een vliegtuig. Met de auto legden we in totaal 12.800 kilometer af. Dat zijn alleen de kilometers die we zelf hebben gereden. Daarnaast zijn we door onze chauffeurs nog de nodige kilometers vervoerd (klinkt luxer dan gewoon de taxi hè ;-) In totaal hadden we 26 transfers. Lopend legden we in totaal ongeveer 250 kilometer af(!!)

• We reisden met veel verschillende vervoersmiddelen: vliegtuig, auto, busje, ferry, metro, kabelbaan, (speed)boot, helikopter, luchtballon, quad, roltrap, treintje en een camper. Ook vlogen we nog door de lucht hangend aan een parachute.
• Op hoeveel verschillende plekken denken jullie dat deze nomaden geslapen hebben? Je mag nú inzetten…
  En het is…
  …67!! Zeven-en-zestig!!!
  Dat komt neer op in totaal 45 verschillende bedden! In de meeste hebben we prima geslapen, zelfs in het CSi motel en in de retro havenvilla. Alleen in de Peruaanse tent waren de nachten nogal gebroken, in Hong Kong was het bed wat te hard en … och, we mogen niet klagen ;-)
• Ook waren er bedden waarbij we veel moeite hadden om op te staan, zó fijn. Zoals het bed op Mo’orea, in Hobart en die in Port Augusta. Toch moesten we regelmatig verdomd vroeg op, voor activiteiten of voor vluchten. De wekker stond serieus veel te vaak vóór 7:00 uur. De mensen die ons een beetje kennen weten wat dat voor ons betekent… Oef… Het zal jullie ook niet verbazen dat ons het vrijwillig vroeg opstaan niet altijd even goed lukte. De keren dat we ontbijt bij de overnachting hadden, haalden we meestal het ontbijt maar op het nippertje ;-)

• Het wemelde van de dieren onderweg. We zagen zóveel mooie, grappige, bijzondere dieren die we nog nooit eerder zagen of zelfs nog nooit van gehoord hadden. We noemen eens wat: leguanen, zeeleeuwen, pelikanen, krabben, flamingo’s, (zee)schildpadden, pinguïns, roggen, lama’s, alpaca’s, tropische vissen, guanacos, condors, bluefooted boobies, kaketoes, fregatvogels, toekans, spechten, emoes, dolfijnen, possums, glowworms, kiwi’s, kangoeroes, uilen, wombats, tasmanian devils, platypus, koala’s…
• En wat hebben we veel leuke mensen ontmoet onderweg! Ze kwamen uit de meest uiteenlopende landen. We spraken met mensen van meer dan 20 nationaliteiten. Ze spraken niet allemaal even goed Engels, wat het gesprek soms wat ingewikkelder maakte. Ook moesten we op de Galápagos erg wennen aan alle verschillende Engelse accenten: brits, schots, Australisch… het duurde even voordat onze hersenen alle info konden registreren ;-)
• Het is grappig om te zien hoe je verwachtingen en veronderstellingen vaak helemaal niet overeenkomen met de werkelijkheid. Je krijgt Machu Picchu dus helemaal niet bij zonsopkomst te zien, want dan is het nog niet open. Je vaart helemaal niet tússen de gletsjers door in Patagonië, maar gewoon erlangs. En ken je die grap van Kangaroo Island? We gingen niet ;-D En ondanks dat en ondanks alle voorgenomen activiteiten die gecancelled werden, hebben we een prachtige reis beleefd.

• Het meest indrukwekkende was toch wel het lopen van de Incatrail. De wonderschone en mysterieuze omgeving, het afzien, het overwinnen, de groep mensen, het plezier, de saamhorigheid, het lekkere eten… Ja, dat was een bijzondere ervaring!
• Ironisch genoeg was de hike in Perú niet de grootste uitdaging. Ja, het was pittig, vooral omdat ademhalen zo moeilijk gaat. En omdat je meerdere dagen loopt en niet goed slaapt, waardoor je benen en de rest van je lijf niet echt herstellen. De hike van 8 uur naar de Torres del Paine vond ik persoonlijk zwaarder. Het was een lange, zware wandeltocht met veel stijging en het laatste stuk was letterlijk klimmen over rotsen en dat terwijl er een flinke wind stond. Er was een moment dat ik naar beneden keek en dacht: ‘niet doen’, maar toen ik steil naar boven keek dacht ik hetzelfde… Brrr… Ook tijdens het lopen van de Tongariro Alpine Crossing had ik het zwaar. Niet fysiek, mentaal. Het laatste stukje naar de top was de grond mul waardoor ik bang werd om naar beneden te vallen. Het eerste stuk vanaf de top naar beneden, was zo zanderig dat we naar beneden gleden…
• Australië en Nieuw Zeeland waren geweldig; de natuur, de dieren, de vrijheid van het roadtrippen…! Ja, daar was het fijn. Zélfs in de campervan, wat voor ons echt een nieuw iets was ;-) Supergaaf was ook dat we in Melbourne zo hartelijk ontvangen werden door onze nieuwe vrienden die we in Perú hebben leren kennen. Wat is er nu leuker dan een stad ontdekken met locals?

• Het meest ongegeneerd genoten hebben we op Mo’orea. Manmanman, wat was dát heerlijk… Een superfijn huisje, wit strand, schone warme helderblauwe zee, een te gek ontbijt, onbeperkt goede WiFi, alle dagen mooi weer en helemaal níks te doen dus lekker kunnen uitrusten. Op Tasmanië – zo weten wij inmiddels – ligt het plaatsje ‘Paradise’, maar op Mo’orea waanden we ons er, écht!
• Tja, en na vier maanden en al die mooie ervaringen, dan kom je thuis met bijna 10.000(!) foto’s…!

Dank je wel dat je met ons meereisde hier op mijn blog!!

—

Taste the World (22) – a retrospective

Four months of travelling; it seems so long but it literally flew by! A recap on our ‘Taste the World-journey‘:

• We visited 10 countries in 3 continents. In total we flew 58.000 kilometres during 21 flights. Most of them were delayed by the way… We spent 84 hours in a plane. By car we drove 12.800 kilometres. And we had 26 transfers. We walked about 250(!!) kilometres in total.
• We traveled by plane, car, minivan, ferry, subway, cablecar, (speed)boat, helicopter, hot air balloon, ATB, escalator, train and campervan. Also, we flew through the air hanging on a parachute.

• We slept in 67(!!) different places. In total that’s 45 different beds…! In most of them we slept fine, even in the CSi motel and the retro harbourvilla, haha. Okay the Peruvian tent was quite uncomfortable and the bed in Hong Kong was too hard and… Oh well, we can’t complain really ;-)
• There were also beds that were so comfortable that we had serious trouble getting up. Like in Mo’orea, Hobart and Port Augusta. Too many times we had to get up early to catch a flight or do an activity. People who know us a little, also know what that means for us… Ouch…
• We saw só many beautiful, funny and extraordinary animals. Most of them we had never seen before and some of them we never even heard of, like: iguana’s, sea lions, pelicans, crabs, flamingo’s, (sea)turtles, penguins, ray’s, llama’s, alpaca’s, tropical fish, guanacos, condors, bluefooted boobies, cockatoo’s, frigid birds, toucans, woodpeckers, emu’s, dolphins, possums, glowworms, kiwi’s, kangaroos, owls, wombats, Tasmanian devils, platypus, koalas…
• We met so many amazing people along the way! From a lot of different countries. We spoke to people from over 20 nationalities. Not all of them spoke English very well, so sometimes a conversation was a challenge.

• Funny to see how your expectations differ from the real thing: you don’t see Machu Picchu at sunrise for example, it’s not open at that time… And the boat doesn’t take you thróugh the glaciers in Patagonia. Oh and Kangaroo Island? Yeah, we actually chose to not visit it. Still – and despite all the cancellations we got – we experienced an amazing journey.
• The most impressive part of our journey was the Incatrail. The beautiful and mysterious surroundings, the pain and exhaustion, overcoming this, the amazing group of people, the fun, the food… It was a very special experience!
• Ironically the hike in Perú was not the hardest. Yes it was though, mainly because breathing is so hard and because you walk several days in a row. But the one to the base of the Torres del Paine was a physical and emotional challenge, because it was so steep and rocky. The Tongariro Alpine Crossing was heavy for me. Not physically but emotionally, because around the top there was no solid ground and It made me feel like I was going to fall. It scared the #@$^*& out of me…

• Australia and New Zealand were awesome! The nature, the animals, the freedom of roadtripping…! Ah, happy times :-) Even the campervan was really nice, though that was a very new experience to us. Being welcomed in Melbourne by our new friends we met in Perú was the best! What can possibly be more fun than exploring a city with locals?
• We absolutely enjoyed every second in Mo’orea. Oh my god, what a place! A great cabin, a white beach, clean warm blue sea, heavenly breakfast, unlimited good WiFi, warm weather everyday and absolutely nothing that had to be done. A whole week of rest in Paradise!
• Well and then, after four months and all those amazing experiences, you come home with about 10.000(!) photo’s…!

Thanks so much for travelling with us here on the blog!